l'attesa
L’ ATTESA
Comme è brutte non
tenerte vicine,
vulesse
sent’ a voce toia almene
ca me dicesse, non t’arraggià’
‘e avè
pacienza, non me siente, ma sto ccà.
Pecchè nun putimme arrovuglià
‘o tiempe , o spazie e ‘a luntananza
e ne
facimme na sola mappanza
e
accussì eliminamme li distanze.
si ‘o sace
, nun se po’ realizzà
‘ e nu
currive ca nun tene nu calmante
‘e sule
fantasia ca vola pe’ l’arie senza se fermà
scitete,
sasà, guardete attuorne, ca nce pienza a
fà.
Ti è accuntentà
sule ‘e na parola doce
scritta luntane luntane assaje
a chi
tene due uocchie belle appassuniate
ca riescene cu tanta grazia a farte sule suspirà.
Commenti
Posta un commento