l'attesa
L’ ATTESA
Comme è brutte  non
tenerte  vicine,
vulesse
sent’ a voce toia  almene
 ca me dicesse, non t’arraggià’ 
‘e avè
pacienza, non me siente, ma sto ccà.
Pecchè nun putimme arrovuglià 
‘o tiempe , o spazie e ‘a luntananza
e ne
facimme na sola mappanza
e
accussì  eliminamme li distanze. 
si ‘o sace
, nun se po’ realizzà 
‘ e nu
currive ca nun tene nu calmante
‘e sule
fantasia ca vola pe’ l’arie senza se fermà
scitete,
sasà,  guardete attuorne, ca nce pienza a
fà.
Ti  è accuntentà 
sule ‘e na parola doce
 scritta luntane  luntane assaje
a chi
tene  due uocchie belle   appassuniate
ca  riescene cu tanta grazia  a farte sule suspirà.
Commenti
Posta un commento